کد مطلب:5480 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:113
جاذبه و دافعه
به هر حال با بیان موازین مذكور، روشن می گردد كه پیامبرصلی الله علیه وآله در راه تبلیغ و رسالت دین مقدس اسلام، تا چه اندازه به هدایت بشر براساس علم و تقوا پای بند بوده است و این طور نبوده كه تنها از راه پیكار و ستیز به نشر دین بپردازد.
بر همین اساس، مستلزم خستگی و تلاش بسیار بوده است، چرا كه اگر فقط از راه نبرد بود، بالاخره با چند پیكار به مقصود خود می رسید.
در این جا ، مناسب است با بیان نمونه هایی چند، موضوع را روشن تر نماییم:
حضرت علی علیه السلام فرمود:
صاحبان ملل و نحل به حضور رسول اكرم صلی الله علیه وآله شرفیاب می شدند و هر كدام داعیه ای داشتند.
رسول خداصلی الله علیه وآله داعیه آنان را می شنید. آن گاه به تحكیم مبانی اسلام و هدم اساس خلاف آن به صورت های گوناگون می پرداخت.
نیز آن حضرت علیه السلام فرمود:
رسول خداصلی الله علیه وآله با همه مذاهب به استدلال و احتجاج لازم وارد مذاكره و بحث می شد، هرچند بسیاری از آنان مجاب می شدند، ولیكن بعضی نیز دست به انكار می زدند.
امام صادق علیه السلام فرمود:
رسول خدا از جدال به طور مطلق نهی نكرد، بلكه طبق دعوت خدای سبحان به جدال احسن، سیره آموزنده آن حضرت، حفظ جدال احسن و ترك جدال غیر احسن بود و پیروانش را نیز از جدال غیر احسن باز می داشت:
«وَلا تُجَادِلُوا أَهْلَ الْكِتَابِ إِلاَّ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ إِلا الَّذِینَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ» [1] ؛ با اهل كتاب جرّ و بحث و مشاجره نكنید، مگر این كه خیلی با متانت و با نحو احسن، مگر كسانی كه ظلم كرده اند.
بر همین اساس، مستلزم خستگی و تلاش بسیار بوده است، چرا كه اگر فقط از راه نبرد بود، بالاخره با چند پیكار به مقصود خود می رسید.
در این جا ، مناسب است با بیان نمونه هایی چند، موضوع را روشن تر نماییم:
حضرت علی علیه السلام فرمود:
صاحبان ملل و نحل به حضور رسول اكرم صلی الله علیه وآله شرفیاب می شدند و هر كدام داعیه ای داشتند.
رسول خداصلی الله علیه وآله داعیه آنان را می شنید. آن گاه به تحكیم مبانی اسلام و هدم اساس خلاف آن به صورت های گوناگون می پرداخت.
نیز آن حضرت علیه السلام فرمود:
رسول خداصلی الله علیه وآله با همه مذاهب به استدلال و احتجاج لازم وارد مذاكره و بحث می شد، هرچند بسیاری از آنان مجاب می شدند، ولیكن بعضی نیز دست به انكار می زدند.
امام صادق علیه السلام فرمود:
رسول خدا از جدال به طور مطلق نهی نكرد، بلكه طبق دعوت خدای سبحان به جدال احسن، سیره آموزنده آن حضرت، حفظ جدال احسن و ترك جدال غیر احسن بود و پیروانش را نیز از جدال غیر احسن باز می داشت:
«وَلا تُجَادِلُوا أَهْلَ الْكِتَابِ إِلاَّ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ إِلا الَّذِینَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ» [1] ؛ با اهل كتاب جرّ و بحث و مشاجره نكنید، مگر این كه خیلی با متانت و با نحو احسن، مگر كسانی كه ظلم كرده اند.
[1] عنكبوت (29) آيه 46.